فیلترها/جستجو در نتایج    

فیلترها

سال

بانک‌ها




گروه تخصصی











متن کامل


اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1400
  • دوره: 

    52
  • شماره: 

    2
  • صفحات: 

    157-172
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    137
  • دانلود: 

    17
چکیده: 

To investigate the effects of water deficit stress and bio and non-bio fertilizers on Thymus Vulgaris, a split plot experiment was conducted based on randomized complete block design with three replications in 2017 in Asgarya agricultural field in Yazd. The treatments included water tension: W1=7 (Control), W2=12 and W3=17 days irrigation intervals as the main factor and bio and non - bio fertilizers at five levels including B1= control (without fertilizer), B2= endo mycorrhiza (Glomus), B3= Azospirillum bacteria, B4= Pseudomonas bacteria and B5= chemical fertilizer (NPK) a sub – factors. Results showed that the highest flowering branches yield, a, b, and total chlorophylls and nitrogen and phosphorus elements were observed in 17 days of irrigation (W3). 12 days of irrigation treatment (W2) showed the highest potassium element rate. The highest a, b and chlorophylls and nitrogen were observed in Azospirillum treatment (B3). The highest total chlorophyll, phosphorus element, carotenoids and flavonoids were observed in Pseudomonas treatment (B4); the highest potassium element rate were obtained in mycorrhiza treatment (B2); the highest flowering branches yield were observed in NPK treatment (B5) and control (B1) treatment resulted in the highest anthocyanin

شاخص‌های تعامل:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 137

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 17 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1400
  • دوره: 

    52
  • شماره: 

    2
  • صفحات: 

    41-49
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    132
  • دانلود: 

    15
چکیده: 

In order to investigate the possibility of quinoa producing in Garmsar, Iran, a factorial experiment conducted in randomized complete block design with three replications in 2018-2019 growing season at Garmsar Agricultural Research Station. The factors were planting date at three levels (March 6th, April 1st and April 6th) and the three genotypes of quinoa (Q26, Q29 and Titicaca). Results showed that the effect of planting date was significant for all studied traits except the harvest index. Also, all studied traits were significantly different in all genotypes. Titicaca planted on March 6th had the highest yield (2276 kg.ha-1).The grain yield and yield components decreased with the delaying the planting date. Compared to early plantings, Latest date, April 6th, led to reduction of all traits, especially grain yield (about 50%). The results of simple phenotypic correlation between the studied traits showed that grain yield per hectare had the highest correlation with plant yield (0.877) and then with leaf area index (0.832), panicle weight (0.815) and number of branches per plant (0.745) that was significant at the 1% probability level.

شاخص‌های تعامل:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 132

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 15 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1400
  • دوره: 

    52
  • شماره: 

    2
  • صفحات: 

    67-82
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    162
  • دانلود: 

    16
چکیده: 

Identifying the constraining factors of production and yield gap is very important. Therefore; this research was performed to identify the production constraining factors of local rice cultivars. All management practices from nursery preparation to harvesting stages for 100 paddy fields of local rice cultivars were recorded through field studies, in Sari, from 2015-2016. In the CPA, the actual and calculated potential yield were 4495 and 5703 kg/ha, respectively and the gap was 1221 kg/ha. The yield gap caused by number of top-dressing variables was 324 kg/ha, equal to 27% of the total yield gap. The yield gap related to previous year of legumes cultivation was 218 kg ha-1, equal to 18% of the total yield variation. Among the 10 variables entered in the CPA model, the effects of top-dress fertilizer application and its application frequency and foliar application were remarkable, which could compensate a significant part of the yield gap (444 kg/ha, 37% of total) in the farmers’ fields by managing these variables. According to boundary line analysis (BLA) finding, actual yield mean on the basis of optimal limit related to 12 variables under study was 5369 kg/ha, with 881 kg/ha yield gap . Mean relative yield and relative yield gap for 12 variables (transplanting date, seedling age, number of seedlings per hill, planting density, nitrogen and phosphorous per hectare, nitrogen before transplanting, harvesting date, lodging problem, pest problem, diseases problem and weeds problem) were 83.64 and 16.35 kg/ha, respectively. Based on the finding, it can be stated that the model precision is appropriate and can be applied for both estimation of the quantity of yield gap and determining the portion of each restricting yield variables.

شاخص‌های تعامل:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 162

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 16 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
نویسندگان: 

MOFIDIAN S.M.A. | AGHASHAHI A.R. | MOGHADDAM A.

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    2013
  • دوره: 

    29-1
  • شماره: 

    4
  • صفحات: 

    729-745
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    450
  • دانلود: 

    0
چکیده: 

To evaluate the quality and quantity of forage yield of seventeen cold region alfalfa ecotypes, this experiment was conducted in randomized complete block design with three replications in Karaj, for two years (2008-10). Chemical components of forage were measured by AOAC methods. Based on the results of combined analysis of variance, ecotypes were significantly different at 1% probability level for fresh forage yield and at 5% for dry forage yield and leaf to stem ratio. However interaction effects of ecotype×year were not significant for fresh and dry forage yields. Ecotypes were also significantly different for neutral detergent fiber (N.D.F.) at 1% and for crude protein (C.P.), dry matter digestibility (D.M.D.), organic matter digestibility (O.M.D.) and ash at 5% probability levels. Ecotype×year interaction was significant for N.D.F. at 5% and for D.M.D. and O.M.D. at 1% probability levels. The highest fresh forage yield and dry forage yield (61.3 and 16.4 tha-1, respectively) were obtained from ecotype Gharaaghaj. The highest C.P. (17.73%) was achieved from ecotype Chaleshtar, N.D.F. (50.43%) from Silvaneh, A.D.F. (35.33%) from Silvaneh, D.M.D. (62.98%) from Ordoubad, O.M.D. (59.89%) from Ordoubad and Ash (9.92%) from Silvaneh. Ecotypes Gharaaghaj with 2.79, Sahandava with 2.67, and Garaghouzlou with 2.68 tha-1 had the highest protein yield.

شاخص‌های تعامل:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 450

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
نویسندگان: 

زمانیان محمد

اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1382
  • دوره: 

    10
  • شماره: 

    1
  • صفحات: 

    73-82
تعامل: 
  • استنادات: 

    2
  • بازدید: 

    2068
  • دانلود: 

    320
چکیده: 

یونجه (.Medicago sativa L) از جمله گیاهان علوفه ای با کیفیت بالاست به طوریکه سالانه بیش از دو تن پروتئین درهکتار تولید مینماید. به منظور مطالعه و ارزیابی عملکرد کمی و کیفی چین های مختلف ارقام یونجه در مناسبترین زمان برداشت، علوفه آزمایشی در قالب کرتهای خرد شده در زمان با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی شامل هفت تیمار و چهار تکرار در سال 76-1375 در مزرعه پژوهشی 400 هکتاری موسسه تحقیقات اصلاح بذر و نهال کرج به مورد اجرا گذارده شد. در هر چین، عملکرد ماده خشک و نسبت برگ به ساقه وهمچنین مقادیر پروتئین، فیبر، فسفر و کلسیم علوفه تعیین گردید. نتایج حاصل از تجزیه کرتهای خرد شده در زمان نشان داد که تاثیر چین برداری و نیز اثر متقابل چین × رقم برای کلیه صفات کیفی مورد مطاله شامل نسبت برگ به ساقه، عملکرد پروتئین وعملکرد فیبر معنی دار بوده است. این مطالعه نشان داد که رقم پایونیر 581 از نظر عملکرد پروتئین، ماده خشک و رقم یزدی از نظر میزان کلسیم، فسفر و نسبت برگ به ساقه و رقم پیرس از نظر عملکرد فیبر نسبت به سایر ارقام برتری داشتند. همچنین چین اول از نظر عملکرد ماده خشک، پروتئین و فیبر و چین دوم از نظر میزان فسفر و چین سوم از نظر میزان کلسیم و نسبت برگ به ساقه بالاتر بودند. در مقایسه چین ما، چین اول نسبت به سایر چین ها به علت تقارن با طول روزهای بلند و شرایط اکولوژیکی مناسب حاکم بر آن دوره ازنظر علمکرد کمی و کیفی برتری داشت. نتایج حاصل نشان داد که شرایط محیطی به هنگام برداشت علوفه نقش مهمی در تعیین کیفیت و کمیت علوفه تولیدی دارد. ارقام پایونیر 581، پیرس، همدانی، قره یونجه و بمی به ترتیب وضعیت نسبتا بهتری از نظر ماده خشک، پروتئین و فیبر داشته و از نظر جذب عناصر جزء ارقام برتر منطقه کرج بودند.

شاخص‌های تعامل:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 2068

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 320 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 2 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 6
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1384
  • دوره: 

    3
  • شماره: 

    1
  • صفحات: 

    1-14
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    1724
  • دانلود: 

    259
چکیده: 

به منظور ارزیابی و کمی کردن روابط بین مصرف عناصر غذایی و عملکرد زعفران در پهنه اقلیمی مرکز و جنوب خراسان، مطالعه ای در چهار شهر بیرجند، گناباد، قاین و تربت حیدریه که مهمترین مناطق تولید زعفران در ایران هستند انجام شد و 160 مزرعه زعفران یک ساله تا پنج ساله طی دو سال زراعی 1381 و 1382 مورد بررسی قرار گرفت. توابع برازش داده شده بین عملکرد و میزان مصرف کود دامی بیانگر خطی مثبتی بین آنها بوده و شیب منحنی افزایش عملکرد نسبت به مصرف کود دامی در بیرجند بیشتر از سایر شهرها بود. الگوی تغییرات مصرف کود نیتروژن و فسفر با شروع دوره گلدهی درچهار شهر مورد بررسی به صورت تابع خطی ولی با شیب منفی بود در حالیکه بین مصرف کود نیتروژن و فسفر و طول دوره گلدهی در تمامی مناطق مورد بررسی نوعی ارتباط خطی با شیب مثبت وجود داشت که در این حالت نیز شیب منحنی در بیرجند اندکی بیشتر از سایر مناطق بود. بررسی ارتباط بین مصرف کود و عملکرد در مزارع با سنین مختلف بیانگر بیشتر بودن میزان عملکرد مزارع در تربت حیدریه بود. به نظر می رسد عملکرد بیشتر مزراع زعفران در شهرستان تربت حیدریه ارتباط نزدیکی با فراهمی بیشتر عناصر غذایی مورد نیاز گیاه در اثر کاربرد بیشتر کود دامی در این منطقه داشته باشد، زیرا آزاد شدن تدریجی عناصر غذایی از کود دامی علاوه بر تامین نیازهای غذایی گیاه در دراز مدت موجب بهبود بافت و ساختمان خاک نیز می شود. برازش رگرسیون گام به گام بین عملکرد و مصرف کودها نشان داد که 67 درصد تغییرات عملکرد زعفران در منطقه مربوط به مصرف کودهای دامی و فسفر می باشد.

شاخص‌های تعامل:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 1724

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 259 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 1
مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1399
  • دوره: 

    11
  • شماره: 

    21
  • صفحات: 

    269-280
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    496
  • دانلود: 

    158
چکیده: 

در دهه های اخیر تغییرات شدید کاربری اراضی در استان گلستان باعث کاهش میزان چشم گیری از جنگل های هیرکانی شده است. در بررسی این تغییرات از نقشه های پوشش سرزمین حاصل از طبقه بندی تصاویر ماهواره ای لندست (سنجنده TM) مربوط به سال های 1984، 2012 و 2016 به عنوان ورودی مدل ساز تغییر سرزمین (LCM)، برای تحلیل و نیز پیش بینی تغییرات پوشش سرزمین در سال 2030 استفاده شد. به منظور برآورد صحت مدل سازی از آماره های عملکرد نسبی (ROC)، نسبت موفقیت به هشدار خطا و عدد شایستگی استفاده شد. در ادامه به بررسی نقش تغییر کاربری اراضی در تولید رواناب حوزه آبخیز به عنوان یکی از خدمات اکوسیستمی پرداخته شد. نتایج بیانگر صحت بالای شبکه عصبی مصنوعی با میزان ROC برابر 949/0، نسبت موفقیت به هشدار خطا 57 درصد و عدد شایستگی 11 درصد بود. نتایج مدل-سازی تغییرات کاربری اراضی نشان داد از سال1984 تا 2012 بیشترین تغییرات مربوط به کاهش پوشش جنگلی بوده است. مدل سازی این روند با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی نشان داد از سال 2016 تا 2030 در حدود 30361 هکتار از سطح پوشش جنگلی کاسته خواهد شد. نتایج بررسی تولید رواناب نشان داد، میزان رواناب در کل حوزه، مخصوصاً در قسمت شرق و شمال شرق حوزه که بیشترین تغییرات کاربری هم در این مناطق رخ داده-افزایش یافته است. این افزایش در میزان رواناب بر اثر تغییر کاربری اکوسیستم جنگلی به کاربری کشاورزی در این مناطق صورت گرفته است. نتایج این مطالعه، درک ما را از پیامدهای هیدرولوژیکی تغییرات کاربری زمین بهبود می بخشد و دانش مورد نیاز را برای توسعه و مدیریت مناسب زمین به منظور پایداری و بهره وری در حوزه آبریز گرگان رود فراهم می کند.

شاخص‌های تعامل:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 496

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 158 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1400
  • دوره: 

    31
  • شماره: 

    1
  • صفحات: 

    1-22
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    391
  • دانلود: 

    155
چکیده: 

اهداف: این پژوهش به منظور بررسی اثر کاربرد کودهای آلی و زیستی بر عملکرد، اجزای عملکرد، درصد روغن و سیلیمارین خارمریم انجام گردید. مواد و روش ها: آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در دانشکده کشاورزی دانشگاه مراغه در سال 1395 اجرا گردید. عامل اول کود آلی در سه سطح بدون کاربرد (شاهد)، 20 تن در هکتار کود دامی و 15 تن در هکتار ورمی کمپوست و عامل دوم شامل روش کاربرد کود زیستی سوپرنیتروپلاس در چهار سطح عدم مصرف، بذرمال (تلقیح بذور)، کودآبیاری (سرک) و بذر مال + کودآبیاری بودند. یافته ها: بیشترین عملکرد کاپیتول و عملکرد بیولوژیکی با کاربرد کود دامی به دست آمد. تعداد دانه در کاپیتول و وزن هزاردانه با کاربرد هر دو نوع کود دامی و ورمی کمپوست نسبت به شاهد افزایش معنی دار نشان دادند. بیشترین عملکرد دانه (2/160 گرم در مترمربع) و درصد روغن (52/17 درصد) با کاربرد ورمی کمپوست و بیشترین عملکرد روغن (9/27 گرم در مترمربع) با کاربرد کود دامی به دست آمد که به ترتیب نسبت به شاهد افزایش های 31، 8/7 و 7/39 درصدی داشتند. هر سه روش کاربرد سوپرنیتروپلاس نسبت به شاهد افزایش معنی داری بر درصد روغن دانه داشتند. حداکثر تعداد کاپیتول و وزن هزاردانه با روش تلفیقی کاربرد سوپرنیتروپلاس (بذرمال + کودآبیاری) به دست آمد. بیشترین عملکرد دانه (4/159 گرم در مترمربع)، درصد روغن (7/ 17 درصد) و عملکرد روغن (7/28 گرم در مترمربع) با کاربرد روش تلفیقی بدون تفاوت معنی دار با روش کودآبیاری و بذرمال به دست آمد که نسبت به شاهد به ترتیب 9/24، 5/12 و 9/41 درصد افزایش نشان دادند. بیشترین درصد سیلیمارین با کاربرد ورمی کمپوست و سطوح مختلف سوپرنیتروپلاس بدون تفاوت معنی دار با یکدیگر (به طور متوسط 2/6 درصد) به دست آمد که نسبت به عدم کاربرد کود آلی و زیستی (شاهد) به طور متوسط 8/79 درصد افزایش نشان دادند. نتیجه گیری: کاربرد کودهای دامی و ورمی کمپوست و کاربرد سوپرنیتروپلاس به صورت بذرمال و یا کودآبیاری باعث بهبود اجزای عملکرد، عملکرد دانه، درصد روغن و سیلیمارین در خارمریم می شود.

شاخص‌های تعامل:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 391

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 155 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1402
  • دوره: 

    39
  • شماره: 

    3
  • صفحات: 

    315-335
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    76
  • دانلود: 

    11
چکیده: 

سابقه و هدف: سرخارگل (Echinaceae purpurea L. )، یکی از معروف ترین گونه های دارویی با ارزش اقتصادی زیاد در سراسر جهان است که در ایران از ریشه و اندام هوایی آن در تولید داروهای گیاهی استفاده می شود. بسیاری از داروهای گیاهی که به طور تجاری از اندام های هوایی سرخارگل تولید می شود برای افزایش سیستم ایمنی غیر اختصاصی و درمان سرماخوردگی استفاده می شوند. هزینه های زیست محیطی و بهداشتی کودهای شیمیایی منجر شده تا پژوهشگران به نیازهای غذایی گیاهان با استفاده از کودهای آلی و بیولوژیک پاسخ دهند. ازاین رو، این مطالعه با هدف بررسی اثر کودهای شیمیایی، آلی و بیولوژیک بر ویژگی های مورفولوژیک، ماده خشک شاخساره، ریشه، درصد و عملکرد اسانس گل و مجموع برگ و ساقه سرخارگل انجام شد. مواد و روش ها: این آزمایش براساس طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه پژوهشی مؤسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور (مجتمع تحقیقاتی البرز) در سال زراعی 98-1397 انجام شد. تیمارها شامل شاهد (Control)، NPK (N50P25K25، N75P35K35 و N100P75K75 کیلوگرم در هکتار)، کود دامی (30، 60 و 90 تن در هکتار)، ورمی کمپوست (5، 10 و 15 تن در هکتار)، ترکیب های کودی N50P25K25 + 30 تن کود دامی در هکتار، N50P25K25 + 5 تن در هکتار ورمی کمپوست، کودهای زیستی G. intraradaices + Glomus mosseae، Azospirillum + Pseudomonas، Thiobacillus + 5 تن در هکتار ورمی کمپوست و Thiobacillus + 250 کیلوگرم در هکتار گوگرد (S) بودند. پیش از اعمال تیمارهای کودی، آنالیز خاک انجام شد و پس از اعمال تیمارهای کودی نیز ویژگی های فیزیکی و شیمیایی خاک تعیین گردید. تیمارها براساس نیازهای کودی گیاه و نیز نتایج آزمون خاک انتخاب شدند. صفات ارتفاع گیاه، تعداد برگ، ساقه فرعی و گل در گیاه، عمق نفوذ و حجم ریشه، ماده خشک برگ، ساقه، گل و ریشه به طور جداگانه، ماده خشک شاخساره (برگ+ساقه+گل) و بازده و عملکرد اسانس گل و مجموع برگ و ساقه ارزیابی شدند. در مرحله گلدهی کامل، نمونه ها از اندام های هوایی و ریشه گیاهان در همه گروه های تیماری برداشت شد. پس از هواخشک شدن نمونه ها در محیط سایه، نمونه ها با دستگاه کلونجر و به روش تقطیر با آب اسانس گیری شدند و درصد و عملکرد اسانس بر اساس وزن خشک محاسبه شد. نتایج: نتایج نشان داد که بیشترین ماده خشک برگ و ساقه در تیمار 15 تن در هکتار ورمی کمپوست بدست آمد. همچنین بیشترین ماده خشک گل و ریشه به ترتیب مربوط به تیمارهای 5 تن در هکتار ورمی کمپوست + NPK و 30 تن در هکتار کود دامی + NPK بود. بیشترین بازده اسانس گل در تیمار 30 تن در هکتار کود دامی + NPK و بیشترین بازده اسانس مجموع برگ و ساقه در مرحله گلدهی در تیمار 15 تن در هکتار ورمی کمپوست بدست آمد. همچنین، تیمار NPK + 30 تن در هکتار کود دامی منجر به بیشترین عملکرد اسانس گل و تیمار 15 تن در هکتار ورمی کمپوست موجب بیشترین عملکرد اسانس مجموع برگ و ساقه شد. در مقایسه گروهی بین تیمارهای کودی مصرفی، تنها مقایسه بین کودهای آلی (دامی در مقابل ورمی کمپوست) و کودهای زیستی (قارچ در مقابل باکتری) موجب افزایش معنی دار عملکرد اسانس گل شد. در نتایج مربوط به عملکرد اسانس مجموع برگ و ساقه، همه مقایسه های انجام شده بین گروه های تیماری تأثیر معنی داری را نشان دادند و تنها کود آلی (برهم کنش بین کود دامی در مقابل ورمی کمپوست) معنی دار نبود. بااین حال، بیشترین عملکرد اسانس مجموع برگ و ساقه، مربوط به کود زیستی در مقابل با کود شیمیایی و آلی بود. نتیجه گیری: به طور کلی می توان نتیجه گیری کرد که در بین تیمارهای استفاده شده، تیمار کودهای آلی در کنار کودهای شیمیایی می تواند در تولید پایدار این گیاه دارویی باارزش باشد. این یافته ها پیشنهاد می کند که استفاده باهم (ترکیب) کودهای بیولوژیک و آلی، می تواند در کشت سرخارگل به علت افزایش درصد و عملکرد اسانس مزیت باشد.

شاخص‌های تعامل:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 76

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 11 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    2013
  • دوره: 

    2
تعامل: 
  • بازدید: 

    130
  • دانلود: 

    0
کلیدواژه: 
چکیده: 

APPLICATION OF ORGANIC MATTERS IS ONE OF THE MOST IMPORTANT STRATEGIES FOR PLANT NUTRITION COMPARED TO CHEMICAL FERTILIZERS, ESPECIALLY IN ORGANIC MANAGEMENT OF MEDICINAL PLANTS. ISABGOL (PLANTAGO OVATA L.) IS AN EFFECTIVE INGREDIENT TO LOWER...

شاخص‌های تعامل:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 130

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 0
litScript
telegram sharing button
whatsapp sharing button
linkedin sharing button
twitter sharing button
email sharing button
email sharing button
email sharing button
sharethis sharing button